Paradiso 3

Beste knotters,

Toen ik zaterdagochtend mijn huis verliet, viel het me op dat het een kille ochtend was. Zo’n ochtend waar we er deze winter nog niet veel van hebben gehad. Naarmate ik dichter bij het eindpunt kwam, het einde van de Zijldijk, werd het alleen maar killer met de wind in de rug. Het was +5. Een temperatuur die we 30 jaar geleden als een zachte winterdag zouden bestempelen. Maar het was in ieder geval droog. 

Bij aankomst was ik niet de eerste. Ik werd binnengehaald door 5 á 6 man. Ruim de helft volgde nog en uiteindelijk waren we weer met 12 deelnemers, wederom een mooi aantal. Na enige vertraging vanaf de overkant kwam Jan onze kant op.

Zoals ik vorige week al schreef werkten we deze dag in de moestuin/boomgaard van de boerderij. De windkering bestaat uit een drie dubbele rij (knot)wilgen waarbij we veel moeite hadden om de wilgen langs de slootkant te bereiken. Deze hingen behoorlijk over het water met daarvoor een houtril als oeverbeschoeiing. Maar het was te doen.

Bij het vooraf naderen van de gereedschapskist kon je de gedachten van Peter en Ari lezen. Eer dat ik de moestuin binnen kwam zat Arie al in de dikste knotwilg en verliet deze ook haast niet. Behalve voor het belangrijkste moment van de dag: de koffiepauze. Of we de koffie op de woonboot nuttigen met uitzicht over de plas of dat we deze op het erf nuttigen, het blijft een gezellig gebeuren wat altijd weer te lang duurt.

Na de pauze nam iedereen zijn/haar plek weer in waarbij Arie weer hoog op de knot zat. Ook Chris was weer in zijn element. Getooid in zaagbroek kon hij met de elektrische zaag van Jan de allerdikste onderste stompen afzagen..

Rond 14 u zat het erop en kwamen we tot de conclusie dat we zeker de helft van de windsingel al gedaan hebben. Dan zouden we dus voor 1 á 2 zaterdagen iets anders moeten verzinnen. In principe is 9 maart onze laatste werkdag. Wanneer we de zaagjes nog een week mogen houden kunnen we de 16^e erbij pakken. Deze datum is dus niet zeker.

Dan nog wat huishoudelijke mededelingen: de bosuilen hebben nog maar 3 eieren. Wat er gebeurt is, is een raadsel. Is het laatst gelegde ei verwijderd, opgegeten? Voelden ze het aan dat dit ei niet goed was? We zullen het nooit weten.

Ons jaarlijkse etentje komt er aan. De 3 mogelijke data zijn: 6, 13 of 20 april. Geef dus snel je voorkeur door. We willen natuurlijk met zoveel mogelijk mensen het werkseizoen afsluiten.

Groet, Johan.

Daslook