vrijdag 27 maart 2020

BIJna niks


Vandaag, op vrijdag 27 maart 2020 in het Corona tijdperk, door nieuwsgierigheid gedreven maar ook om eventjes de buitenlucht op te snuiven, naar Nellesteijn gefietst om de zagen en Rodaxen, de EHBO koffer en de werkhandschoenen terug naar de basis te brengen EN om de situatie rond de bijenkast aan de bosrand te observeren. Na een kort begroetingspraatje met Boer Henk (op twee meter afstand) wandelde ik door het weiland naar de bijenkast halverwege de oostelijke bosrand.
Na de circa 5 minuten dat ik aldaar op mijn knieen geen activiteiten van de niet aanwezige bijen (dus niet) aan het bewonderen was, besloot ik maar even snel een foto of wat te maken om daarna het hazepad kiezen toen ik ineens een bij voorbij zag gaan. Om alsnog een foto te maken van deze potentiele bewoner bewoog ik blijkbaar teveel of schrok het beestje met als gevolg geen bezichtiging van een huis in onze kast. HIJ VLOOG GEWOON VERDER. Diep in mijn wiek geschoten beende ik de wei uit en fietste wat mokkend over het redelijk verlaten landelijk wegennet naar huis.
U begrijpt hieruit wel dat het nog stil is rond de bijenkast....

Ik wens alle leden van de werkgroep, maar ook alle leden van ons IVN de komende tijd veel sterkte in deze barre tijd. 
Groetjes,
Piet.

zaterdag 21 maart 2020

Strak & straf

Beste allemaal,

Zowaar een weekend waarin ik geen verslag hoef te schrijven. Heel vreemd. Om mijn vingers toch hun zin te geven een super kort verslag van vandaag.
Dick ( Wallenburg ) en ik zijn vandaag begonnen met de voorjaarswerkzaamheden van de WAN oftewel het traceren en beschermen van weidevogelnesten in de Zwanburgerpolder ( boerderij de Eenzaamheid ). Helaas deze eerste keer nog niets gevonden. Wat we wel hebben gevonden was een heerlijke stralende polder met daarboven een strak blauwe lucht en daar tussenin een straffe oostenwind. Wanneer we deze weersituatie afgelopen winter met zagen zouden hebben gehad dan konden we vanaf het ijs zagen.
Op de terugweg nog even wezen buurten bij Gerard en Mieke ( en Pip ). Hij vroeg me om door te geven dat de lammetjesdag op de boerderij verplaatst is naar 11 april, al denk ik niet dat de situatie dan al beter is.
Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd, geef elkaar de steun die we nu zo nodig hebben en laten we elkaar de komende tijd af en toe een mailtje sturen. Bijv. met leuke natuurweetjes, natuurbelevenissen en andere gebeurtenissen, WANt alleen, of met partner, kunnen we er ( voorlopig ) natuurlijk nog best op uittrekken en op zoek gaan naar leuke waarnemingen.

Groet,
Johan

zaterdag 14 maart 2020

Kaasdip




Beste allemaal,

Voor mij is dit het laatste verslag van een qua werk afwisselende en qua weer natte en zachte winter. Een winter waarbij we de eerste anderhalve maand (november-half december) doorbrachten op boerderij Nellesteijn. Hier hebben we vrijwel het hele erf verjongd. Het meeste werd kort gezet, behalve enkele voor de biodiversiteit belangrijke soorten zoals Veldesdoorn, Meidoorn en Vlier.
Na boerderij Nellesteijn vertrokken we richting boerderij Boterhuijs. Hier stond nog een perceel hakhout en enkele knotwilgen op ons te wachten, ook op het erf.
Nadat we deze plek verlieten, vertrokken we naar 2 haltes verder richting de Kaag. Wat zeg ik: op de Kaag. Tot 2 weken geleden werkten we daar op boerderij de Eenzaamheid. Ook hier hebben we weer een groot deel van de erfbeplanting kort gezet incl. het snoeien van de fruitbomen. Voor het eerst in de geschiedenis van de WAN hadden we hier een discussie over een nieuw te bouwen stal en of we hier aan mee moesten werken. Maar ja, ook dit hoort bij een werkgroep.
De afgelopen 2 dagen vertoefden we op een plek waar we deze winter nog niet hebben gewerkt, nml. het Ommedijkse Bos. Hier hebben we werkelijk alles gedaan. Zagen, planten, nieuwe mestsilo camoufleren met Wilgenstek, bijenmengsel inzaaien, werken aan het bijenhotel enz. Het blijft toch heerlijk om een paar zaterdagen echt in de rust van een bos te werken. De helicopter en de ronkende legervoertuigen namen we voor deze keer voor lief.
Ieder jaar noteer ik na de werkdag bijzonderheden zoals weer, aantal deelnemers enz. Zo zijn er totaal deze winter 19 dagen gewerkt, is er totaal 144 uur gewerkt, en is er totaal 2736 manuren gemaakt. Het is maar dat jullie het weten!! Ja, ik ben gek... Maar feit is dat we deze winter héél, héél veel weg hebben gezaagd.

 
Maar dan toch nog even terug naar afgelopen zaterdag. We werden deze keer in de watten gelegd door de Fam. Hoogendoorn/Nell. Op een zelf gemaakte picknickplek genoten we in de zon, vrij van wind en hopelijk vrij van Corona van koffie met cake en de lunch vergezeld van de zgn. dipkaas. Na de Bosuilendip van vorige week dus nu deze kaas dip.

HIERBIJ WIL IK ANNEMARIE EN JOHAN NOGMAALS BEDANKEN VOOR DEZE
LEKKERNIJEN .

De komende 2 weken zullen we dus bij Gerard en Mieke in de Boterhuispolder verder gaan met de houtwal. Het lijkt me leuk om samen met hun deze biologische boerderij tot een succes te maken. Dick en ik zullen er niet bij zijn omdat wij ons t/m juni actief zullen inzetten bij de bescherming van weidevogelnesten, in ieder geval in de Zwanburgerpolder en zo nodig op het land van Gerard en Mieke. We vertrekken ook om 10 uur vanaf boerderij Boterhuijs, dus we zullen elkaar in ieder geval zien.
Aangezien ik de komende weken geen verslagen maak wil ik hierbij iedereen bedanken voor jullie inzet en enthousiasme van de afgelopen maanden. We hebben veel gelachen, goede gesprekken gevoerd maar bovendien heel veel werk verzet en dat geldt zeker voor onze  Daan die ons de afgelopen winter ontdekt heeft en die toch heel wat hout voor ons heeft weggereden.
Iedereen bedankt en blijf reclame voor onze werkgroep maken.

Groet,
Johan.


Tientallen dichtgeb(r)eide bamboe- en rietstengels terug geplaatst tijdens renovatie bijenhotel.

zaterdag 7 maart 2020

Rommelig


Sporen in het bos
Beste allemaal,
Er zijn wel eens van die dagen dat het allemaal rommelig verloopt, dat het bij het begin al tegenzit en dat het ook gedurende de dag zo blijft. Dit alles was gisteren het geval.
In elkaars voetspoor liepen we rond 10 uur over het erf richting het Ommedijkse Bos. Over een pad wat nu over de hele breedte verhard is. Dus geen “ dreksleuf “ meer in het midden. Ik was nog maar net in het bos of ik hoorde een kreet, gevolgd door een harde plons. Nu heb ik s’winters in deze polder wel eens de zeldzame brilduiker ( eend ) waar genomen, maar dit was toch een heel ander type brilduiker. Een waarneming die ik liever niet had gedaan. De plons was nml. afkomstig van Dick die de sloot/greppel in gleed en nog net niet koppie onder ging. Drijfnat liepen we naar de boerderij om daar droge kleren te vragen. Natuurlijk hadden ze dat. Hij kreeg een overal met een maat waar ik nog bij kon en zo ging Dick na een kort en nat avontuur naar huis, zonder mij dan.
Na dit natte avontuur begon dan echt de werkdag. Het werd een van-alles-wat dag in het Ommedijkse Bos. Zo werden er voorbereidingen getroffen om vers materiaal in het bijenhotel te plaatsen. Piet en Mark waren druk in de weer om vliertakken in stukjes te zagen. Dit zijn takken met een zachte kern die uitermate geschikt zijn om in het bijenhotel te verwerken.
De meesten van ons waren in de weer met het verplanten van een aantal gemerkte boompjes. Deze zijn de afgelopen jaren met de bijenwerkdagen bij nader inzien een beetje ongunstig geplant. De te verplanten boompjes waren van een lintje voorzien zodat ze makkelijk te herkennen waren. Tevens werd er gezocht naar elzen en meidoornzaailingen om te verplanten o.a. voor de meidoornhaag op het erf.
En dan een activiteit die ik achteraf liever niet had gedaan. Ik had dan in ieder geval een betere zaterdagochtend/middag/avond gehad. Samen met Luuk gingen we gewapend met ladder het bos in om o.a. de pas opgehangen ransuilenmanden op te vullen met nestmateriaal in de vorm van houtsnippers  en het controleren van de 2 bosuilenkasten. Zouden de bosuilen na het succes van vorig jaar weer broeden? Door de zachte winter en daardoor veel muizen hield ik er stilletjes rekening mee.
Bij het naderen van de kast zag ik het al. SHIT !! De voorkant van de kast was door één van de stormen opengeslagen en wat erger was, er lagen kapotte eieren in en onder de kast. Ze waren dus al aan het broeden. Wat nog veel erger is:  ik heb in december gevraagd aan één van onze deelnemers om een nieuwe kast op te hangen. Een kast waarvan de voorkant bij controle open te klikken is.

JE KAN DE BOOM IN....
HAD IK NU MAAR DE OUDE KAST LATEN HANGEN!! 
Zo loop ik me op dit moment nog steeds af te vragen. 
Na deze Bosuilentragedie toch nog enige uitleg over de hierboven genoemde ransuilen. Ransuilen maken zelf geen nest maar broeden in oude kraaien/eksternesten. Bij gebrek aan deze nesten zijn nestmanden een goede plaatsvervanger. 
Zaterdag 14 maart is de laatste werkdag op boerderij Nellesteijn/Ommedijkse Bos. Er zal weer van alles gedaan worden: verplanten, opruimen en controleren van boombeschermers én het zagen en poten van wilgentakken. Op de boerderij wordt nml een nieuwe mesthoek aangelegd. ( de juiste benaming schiet me even niet te binnen ) Deze hoek moet opgaan in het groen. Oftewel, langs de betonnen wanden komen knotwilgen te staan. We gaan in het bos dus enkele wilgen knotten, dwz. we zagen de rechtste en langste takken, bewerken de onderkant en steken ze aan de rand van de mestopslag in de grond. Misschien strooien we vervolgens hier een bijenmengsel uit. Zo heb je 2 vliegen, uh.. bijen in 1 klap.

Ik hoop jullie volgende week allemaal te zien.

Groet,

Johan.