zaterdag 24 februari 2018

Wakken hakken


Meer foto's van deze ijzige werkdag







Beste allemaal,

Wat was het koud, maar wat was het mooi !!!
Meer hoef ik eigenlijk voor vandaag niet te schrijven. 
Het was uiteindelijk toch nog + 3 graden, maar de gevoelstemperatuur lag door een stevige oostenwind van 5 Beaufort op -10, zo hoorde ik later. Alleen de fietstocht naar de Kaag was doorbijten  met volle wind tegen.
Toen ik weer eens als laatste bij de boot aankwam stond iedereen me verkleumd aan te staren en op de voorhoofden las ik: waar bleef die man die altijd roept : MENSEN KOM OP TIJD !
Het bleek dat boer Jan toch wel van dit weer hield. Hij kwam ons met de kleine motorboot ophalen. O, dat gaat niet in 1 keer meer, ook niet in 2 keer varen. We waren n.m.l. met 9 personen incl. 2 motorzagen en klimgereedschap van Chris.
In 3 keer varen waren we dan eindelijk in de eenzaamheid aangekomen.
Op het erf van de boerderij was het winters. We liepen richting het noordoosten. Daar lag Siberië..
We klommen het hekje over en we waren gearriveerd. Wat gaan die reizen tegenwoordig  toch snel
en wat was het hier koud. Een straffe wind die in de lengterichting van de Kaag golven aanvoerden die, hoe dichter ze bij ons eiland kwamen, steeds hogere golven met schuimkoppen gaven. En dat bij temperaturen die rond het vriespunt lagen. Dat leverde een compleet bevroren oever op. Het water golfde over de stenen, riet en lage boomtakken, wat onmiddellijk bevroor. Dit leverde de mooiste vormen van ijs, ijskristallen en ijspegels op. Werkelijk schitterend.
Maar we kwamen natuurlijk om te werken. Om maar warm te blijven zat het werktempo er goed in.
De meesten  gingen aan het begin van de dijk verder met het werk waar ze vorige week mee bezig waren. Er waren er 2 die toch wel graag het zwaardere, stoere mannen werk wilden doen.
Ze hielden zich n.m.l. bezig met het “ neerhalen van 2 grote Iepen en 1 Zwarte Els.
Vooral naar dat laatste keken ze uit. Chris heeft n.m.l. zijn diploma “ zagen op hoogte “ gehaald oftewel met zaag en al, gezekerd met touw, de boom in..
Zo ontfermde hij zich om Els, klom helemaal naar boven en begon Els heel langzaam uit te kleden. Chris toch ! Arm voor arm werd afgezaagd en zo zakte hij langzaam naar beneden. Al die tijd keek Hans vanaf de grond heel aandachtig mee. Na verloop van tijd zakte Chris helemaal naar beneden en begon het belangrijkste werk De zaagsnede werd gemaakt, Hans, Lydia en ik zetten het touw onder spanning, Chris zaagde en zo trokken we de boom de goeie kant op. Knap werk ! Complimenten voor Chris. De boom hing richting een woonboot maar viel uiteindelijk keurig op de dijk. Proficiat.
Tussen het zaagwerk door was er natuurlijk ook genoeg tijd om koffie te drinken en weer warm te worden, wat uitstekend lukte. Heel brutaal op het terras van een woonboot. Uit de wind en in de warme zonnestralen die nog warmer werden door de weerkaatsing in het water. Heerlijk.
Rond 14.30 werden we weer overgezet naar het vaste land en fietsten moe maar voldaan, met de wind in de rug naar huis.
Komende maandag wordt er van half 10 tot 12.30 u. een paar uurtjes gewerkt in het Ommedijkse Bos. Er zal wat voorbereidend werk worden gedaan voor de Bijenwerkdag op 10 maart en voor zaterdag 3 maart.
Wie Gerco, Chris, Hans en Piet willen helpen is welkom.
Zaterdag 3 maart zal er WAARSCHIJNLIJK in samenwerking met boer Johan hout uit het bos naar voren worden gereden.
Hiervoor kunnen we de nodige hulp voor gebruiken. Het hout moet vanuit het bos de sloot over , opladen en op het terrein van de boerderij weer afladen.
Mocht het toch gaan dooien en het land is te zacht om te rijden, wat ik niet denk, dan kan er een begin worden gemaakt met planten.
Er liggen op 2 plekken bomen ingekuild. Dit betekent dat deze bomen ook aan de betreffende kant van de oude kreek geplant moeten worden. Voor tot achter tot tegen het oude bos.

Tot slot : De officiële  afsluiting van het seizoen vieren we op zaterdagavond 31 maart of zaterdag 8 april. Graag even opgeven wie welke avond kan.
      

Groet,
Johan

zaterdag 17 februari 2018

Eenzaamheid 2

 

 

Om Peter nog eens te citeren die vorig jaar op de blog schreef ,,De mooiste locatie van Zuid-Holland’’: wat is het toch een schitterende plek, deze wilgen kade op boerderij De Eenzaamheid aan de Kaag, waar we de maand februari ons knotwerk verrichten. 
De rust, een windstille ochtend, wat resulteerde in een spiegelglad wateroppervlak van de Zijl, het schrale zonnetje dat evengoed zorgde voor een behaaglijke tinteling in je lichaam: zo’n dag kan niet meer stuk. 
Vandaag waren we met z’n negenen, een behoorlijke opkomst dus, ondanks de lage temperatuur. Zodra we met de ,,Door weer en wind,, overgezet waren, wilden we aan de slag. 
ECHTER: het gemor onder de hakkers was niet van de lucht, de gereedschapskist werd als het ware binnenstebuiten buiten gekeerd maar de kleine pistool zagen bleven onvindbaar! Er werd zelfs gedreigd met een staking: gelukkig kwam het zover niet. Het was echter wel een punt voor het verslag, vond men unaniem. 
Nog voor de koffie was het achterste gedeelte van de kade ,,geknipt,, op twee hoge elzen na, die met de takken in/tegen elektriciteit kabels hangen. Punt van overleg voor volgende week. 
De tijd vloog voorbij. Rond één uur de lunch onderaan de dijk, in het zonnetje en uit de inmiddels opgestoken wind, luierend en genietend! 
Tegen tweeën (waarin er één persoon nog een tijdje door de sneeuwklokjes moest struinen om zijn fietssleutels te zoeken) werden we opgehaald door Jan en overgezet naar de Zijldijk. 
Voor de mannen die aanstaande maandag even meehelpen op Nellesteijn om de jonge aanplant in te kuilen, tot dan, en anders tot volgende week!

Iedereen nog een goed weekend toegewenst.
Groet,
Piet.



                                                       

zondag 11 februari 2018

Eénzaamheid 1



Beste  allemaal,

Wat …….was………het……..gisteren……. genieten.
Meer valt er in dit verslag eigenlijk niet te vertellen. Het was simpelweg genieten. Het weer was goed, de sfeer was gezellig en de catering was perfect. Catering ? Ja, maar daarover later meer.
Toen ik gisteren de deur uit stapte mopperde ik in me zelf zoiets van mwah, wat wordt het met het weer. Kil, nevelig en een fijne miezer. Niet aanlokkelijk.
De zaterdag begon voor mij vroeg. Ik was rond 9.15 u. al bij Sjaak en Pip. Sjaak en ik  zouden samen  het gereedschap + de Kerkuilen nestkast naar het einde van de Zijldijk brengen, alwaar we door Jan v. Schie over zouden worden overgezet.
Hier aangekomen was het mysterieus. De zon kwam net door, nevelig, windstil en een spiegelgladde Kaag.
We ( 6 deelnemers ) werden deze keer door neef Nico  met de pont van de Kaagsociteit overgezet.
Vervolgens werden we aan de Wilgendijk van de Zwanburgerpolder afgezet. Nou ja, niet helemaal. Het koste ons geen cent.
We gingen aan de slag t.o de laatste woonboot aan de dijk. Dit was een gedeelte waar het Wilgenhout al weer behoorlijk hoog stond. Zoals ik vorige week al schreef is het de bedoeling dat we hier in de Zwanburgerpolder 3 á 4 zaterdagen gaan werken. We zullen buiten het reguliere onderhoud deze keer ook proberen om een aantal grote Iepen om te halen. ZONDE ! hoor ik jullie denken. Het is inderdaad ook zonde, maar het is enerzijds beter voor de weidevogels wanneer er niet al te hoog hout staat, anderzijds komt het de kwaliteit van de dijk ten goede. Bij storm vangt zo’n gevaarte heel wat wind op. Door het schudden van de boom zouden er sneller scheurtjes in de dijk kunnen ontstaan.
Tijdens de uitleg over het werk liet ik als voorbeeld een grote Iep zien en dat er zagers zijn zoals Peter die hier hun hand niet voor om draaien. En ja hoor, even later lag de boom.
Even nadat wij begonnen kwam de nieuwe eigenaar +  echtgenote  van de woonboot aanvaren om kennis met ons te maken. Ze hebben afgelopen zomer deze boot gekocht. Ze waren zo blij dat ze komende maanden een vrij uitzicht krijgen over de polder. Als dank hiervoor kwam de “ serveerster “ regelmatig langs met koffie, stroopwafels, koffie ,stroopwafels, koffie enz. enz.
Rond 13 u. had ze heerlijke erwtensoep gemaakt, die we binnen rond de potkachel konden opeten/slurpen. Kunnen jullie het voorstellen ? Na een paar uur de wind om je oren, zon in je gezicht en dan een warme kamer, kachel, erwtensoep en een schitterend uitzicht over de verlaten Kagerplassen.  Vervolgens weer naar buiten . BRRR ! Jullie raden het al : komende zaterdag gaan we hier weer verder.
Het seizoen gaat langzamerhand toch wel opschieten. Er rest ons nu nog ongeveer een maand. In die laatste maand worden er in ieder geval nog 300 boompjes in het Ommedijkse Bos geplant. Nu probeer ik om in  de Zwanburgerpolder 4 zaterdagen te kunnen werken. Aan de andere kant kan het ook geen kwaad om op 3 maart al met planten te beginnen. Dit scheelt weer voor 10 maart. Om nu iedereen te vriend te houden stel ik voor om de resterende weken doordeweeks ook een dag te werken. Dit kan zagen aan de Kaag betekenen of planten in het Ommedijkse Bos. Mijn eerste optie is om komende woensdag 14 februari aan de Kagerplassen te werken.
Mijn vraag aan jullie is :  wat vinden jullie van dit idee ?
Is woensdag een goeie dag of zijn er doordeweekse dagen dat er meer kunnen ?
Uiteraard ben ik er zelf niet bij. Diegenen die  dit een leuk idee vinden  , maar niet op woensdag kunnen, kunnen onderling een betere dag afspreken.
Ik zie jullie in ieder geval over 2 weken. Komende zaterdag ben ik er niet, maar de werkplek is bekend. T.o . de laatste en t.o. de eerste woonboot.

Groet,
Johan