Lionsclub

 

Beste allemaal,

Het kan niemand, aanwezig of afwezig, ontgaan zijn dat we afgelopen zaterdag op onze eerste dag in/op de Zwanburgerpolder gelijk hulp kregen van de Lionsclub. Hiervoor hadden ze de meest perfecte dag van deze winter uitgekozen om op deze open en soms gure plek te gaan werken. Het gure weer was vandaag nergens te bekennen. Sterker nog, het was bijna windstil, een flets zonnetje en dat bij 12 graden. Het gevolg van dit veel te zachte weer is dat we overal het geel bloeiende klein hoefblad aantroffen. Wordt dit het nieuwe normaal? Moeten we hier blij mee zijn? Feit is wel dat we gisteren ( zonder jas) op en top genoten van dit weertype. Maar goed, jullie zitten natuurlijk niet te wachten op een weerpraatje maar wel op een verslag.

Rond 09.45 uur druppelden de eerste Lions en WANners binnen. Iedereen wist het einde van de Zijldijk perfect te vinden. Al vrij snel kwam Jan van Schie ons met de bekende gele pont ophalen. Na de kennismaking en wat over en weer geklets waren we om 10.00 uur compleet en vertrokken we naar de overkant, alwaar ik de nodige krakkemikkige uitleg gaf. (soms zijn er van die dagen dat de juiste drive ontbreekt). Na de uitleg pakten de “leeuwen” het gereedschap en gingen ze als een roedel op zoek naar hun eerste prooi.

Op dit soort dagen is het altijd een combinatie van uitleg, werken en nadere kennismaking. Gevolg was dan ook dat er voor het gevoel al snel om koffie werd geroepen.  De koffiebreak hadden we op de pont die Jan aan de dijk had laten liggen. Genietend van de koffie inventariseerden onze ogen stiekem wat de Lions allemaal mee hadden genomen: pakken frisdrank , een krat bier en nog iets sterkers. Was dit wel zo’n goed idee tijdens het werk? Het gevolg was dat er nagenoeg niets van aangeraakt is. Na de koffie met uitzicht op een nog steeds spiegelgladde Kaag pakten we het gereedschap op en gingen we vol energie weer aan de slag.

De werkplek voor deze winter is de kopse kant  van de wilgenkade. Het viel ons op dat er hier heel veel wilgenstobben niet zijn uitgelopen door de zgn. wurgplanten. Piet heeft daarom ter afwisseling op het zagen flink wat nieuwe wilgen gepoot. Het dikkere snoeihout wat vrijkwam konden we gelijk op de pont op stapels leggen terwijl het dunnere snoeihout op stapels achterbleef. Dit wordt uiteindelijk versnipperd waarna de snippers op de boerderij weer hergebruikt worden.

Rond het middaguur werd er vanaf de overkant soep overgevaren. Heerlijk! Erwtensoep en roggenbrood met spek. Een winterse kost op een voorjaarsachtige dag. Na de erwtensoep ging iedereen met een volle maag weer aan de slag, alhoewel het leeuwendeel van de Lions na de goed gevulde soep toch wel uitgeblust was. Er werd nog wel gezaagd maar de groepjes klonterden zich steeds meer samen rond de wilgen.

Rond 14.00 uur werden we teruggevaren en na een afscheidswoordje ging iedereen inclusief bierkrat weer naar huis. De Lions hadden in ieder geval een topdag en waren flink uitgeblust. Waarschijnlijk zongen ze op de weg naar huis: THE LIONS SLEEPS TONIGHT!

De komende weken zullen we gewoon op deze unieke plek blijven werken. Ben je er nog nooit geweest, kom dan zeker op één van de volgende zaterdagen. We verzamelen zoals gewoonlijk aan het einde van de Zijldijk in Warmond, t.o. de Kaagsociëteit. Tot zaterdag?

Tot slot nog een laatste nieuwtje uit het Ommedijkse Bos: het eerste ei van de bosuilen is geboren.

Groet, Johan.

 

 

 

.