Tussen het winterse mos de bruine, grote kastanje-knoppen.
Beste hakkers,
Wat het Ommedijkse Bos betreft zit het werk er bijna op. We hebben op deze plek nog één dag te gaan. Een laatste dag waarbij iedereen zich op deze plek nog even kan uitleven en waarbij iedereen zijn/haar favoriete klus kan uitvoeren. Maar aangezien dit een verslag is en niet een vooruitblik kijk ik toch nog even terug naar afgelopen zaterdag. In principe zou ik daar héél kort over zijn: WAT WAS HET KOUD! Al scheen de temperatuur al wat hoger te zijn, met de krachtige wind voelde ik daar weinig van. Terwijl de één z’n handen warm liep te blazen, liep de ander al zwiepend met zijn handen zenuwachtig heen en weer. Maar uiteindelijk raakten we aan de kou gewend en na een beschut kopje koffie was het helemaal te doen. De enige persoon die het waarschijnlijk geen moment koud heeft gehad was Chris, lekker ingepakt in het zaagpak en met helm op. Afgelopen zaterdag stonden de laatste bomen op het programma waaronder een uit de kluiten gewassen wilgenstobbe. Vroeger hadden we die met de beugelzaag aangepakt maar sinds dat we een motorzaag hebben kiezen we toch maar voor de makkelijkste weg. Zo’n boom zagen geeft toch altijd weer sensatie. Wat is de valrichting, kunnen we de nieuwe aanplant sparen, enz. Alles ging goed en alle boompjes zijn gespaard. Rond de tijd dat wij klaar waren met de grote wilg was de rest ook klaar met het zagen van de laatste bomen.
Gedurende de hele ochtend ontbrak er één persoon uit de groep. Dit was Peter S. Hij was, samen met onze nieuwe deelneemster Tessa, verderop in het bos aan het werk. Hier staan een aantal knotwilgen langs de kreek waarvan de dikste geknot werden. De meest geschikte takken werden verzameld om vervolgens in het oude bos te planten. Onderkant beschadigen en dan zo diep mogelijk in de grond steken. Vervolgens doet hopelijk de natuur zijn werk.
Zaterdag 27 januari is dan echt de laatste werkdag in het Ommedijkse Bos. Wat we dan gaan doen? Alle restklussen. Er kan een ronde door het bos gemaakt worden om slingerende boombeschermers te verzamelen, te lange stobben moeten korter worden gezaagd, lintjes moeten van de nieuwe aanplant verwijderd worden, ik hoop dat de ransuil nestmanden op tijd binnen zijn zodat ze opgehangen kunnen worden én het leukste: de knotwilgen in de polder kunnen geknot worden.
Zoals jullie lezen zijn dit allemaal kleine restklussen die bij elkaar de dag toch goed vullen. Daarom nodig ik jullie allemaal uit om op deze laatste dag de klus af te ronden waar we op 5 november mee begonnen..
Zien we elkaar zaterdag?
Groet, Johan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten