Goed gereedschap...

In de kleine wereld waarin deze ochtend het zicht af en toe reduceerde - zeker langs de Zijldijk - tot enkele tientallen meters, probeerden zeven WAN leden om beurten de klapdeur van de garagebox te openen om de gereedschapskist te bereiken die in de box was opgeslagen. De vergeefse pogingen leidden ertoe dat de zaagploeg met een half uur vertraging aan de oversteek begon, zonder het materiaal dat we nodig hadden om ons werk te doen. Maar.... Peter bracht uitkomst: hij had een zak met kleine handzagen bij zich, en Lydia een beugelzaag en Rodax. 

 Na de overtocht werd er geopperd om gelijk maar met de koffieronde te beginnen, maar dat plan werd afgeblazen. De hele ploeg stond nog een goede zaag uit te zoeken toen de eerste ,,van onderen" klonk, gevolgd door een klap en commentaar in de trant van ,,Ja , hoor hij is wéér de eerste''.

  Alras verstomde óók het gekrakeel over kisten en boxen (resp. gereedschap- en garage-) en hoorde je alleen nog het geluid van zagen, vallende boomtakken en protesten van diverse pluimage die vanuit de nog niet geknotte bomen zaten toe te kijken. 

 Op een windstil plekje werd genoten van de koffie- en lunchpauze, waarna de lunchpauze ingekort werd (,,beetje productie maken,,) iets waartegen de Wan leden natuurlijk luidkeels protesteerden. 

 Eerder dan we gedacht hadden hoorden we in de verte de veerpont aan komen tuffen, waarna zelfs een lichte vorm van paniek ontstond omdat we gewoon nog niet opgeruimd hadden. 

Na een heerlijke werkdag voeren we terug met "aardige Neef Kees" terwijl de zon de wolken begon te verjagen....*

Tot volgende keer,

Piet.

* citaat Peter.

Foto's van Dick

...is het halve werk