Vlokjes en klokjes

Rond tien voor tien liep ik voorbij de slagbomen aan het eind van de Zijldijk en rond de schuur waarachter Luit in de luwte al stond te wachten op de rest van de vrijwilligers.  ,,Goeie morgen Luit’’.  ,,Goeie morgen; volgens mij hoeven we geen grote aanloop vandaag te verwachten’’ antwoordde hij, diep in zijn dikke capuchon gedoken de neerdwarrelende sneeuwvlokken bekijkend. Na een minuut of drie kwam Peter glibberend met de fiets rond de schuur het erf op gereden. Al snel hoorden we wat de reden was dat Johan er vandaag niet bij kon zijn. Namens alle Wan leden wensen we Melissa dan ook sterkte en van harte beterschap! 
Het liep tegen tienen - ook Arie had zich inmiddels bij ons aangesloten – toen we scheep gingen. En passant hoorden we van Peter dat er nog iemand had afgebeld die wel iets met sneeuwklokjes, maar niet met sneeuwvlokjes heeft. De diehards waren het er over eens dat er fietsers, automobilisten EN thuisblijvers zijn.  
Na een tussenstop bij de boerderij De Eenzaamheid om gereedschap in te laden, sloegen we ons basiskamp op aan de noordoostpunt van de Zwanburger polder. Van hieruit zochten we onze stek alwaar de gouwe ouwe ,,van onderen,, wederom regelmatig rond zong. Peter wordt erg bedankt voor de aanleg van een noodverband waarbij bleek dat een goedgevulde EHBO kist geen overbodige luxe is. ( dat verband was noodzakelijk omdat iemand het nodig vond een braamstruik met zijn blote handen te lijf te gaan. Nee, geen naam) Het werd een wat korte werkdag: om circa één uur werden we opgehaald door de veerman waarna -eenmaal aan de overkant- ieder zijns weegs ging.

Tot volgende week,

Piet.

                          Foto link

Johan en Lydia vandaag  op de Werkmarkt voor I.V.N. natuurgidsen bij de M.E.C. in de Merenwijk.