Dinsdagavond 19 juli, telefoon: Johan.
 |
,,Hoi. We willen morgenavond een poging wagen om een nest ijsvogel jongen te ringen. Heb je zin om mee te gaan?"Woensdagavond waren we ( Maarten, Johan en dochter Melissa en Piet met kleinzoon Tim) stipt om half acht op de afgesproken plaats. Johan wist ongeveer waar de ijsvogels hun hol hadden (gegraven). Allereerst de slootkant afgezocht welk plekken in de gatenkaas in aanmerking kwamen om te verkennen. Twee opties volgens Maarten: ,,We verstoppen ons en wachten tot we de ouders een hol zien ingaan om de jongen te voeren, óf we onderzoeken de uitgekozen gaten." Melissa trok de stoute schoenen aan ( in dit geval lieslaarzen) en stapte de sloot in. Het eerste gat in de slootkant dat onderzocht werd was leeg. Evenals het tweede; hier moest wat grond van de toegang afgeschraapt worden om in de kraamkamer te komen. Ook het derde gat was een misser. (de arm van Melissa verdween tot aan haar oksel in de gang) Maar toen de vierde optie! ,,Ik voel wat!” Johan en ik stonden aan de overkant van de sloot het onderzoek te volgen. ,,YES !!” hoorde ik hem hartgrondig naast me zeggen.
Nauwelijks waren we op weg naar de andere kant van de sloot om te helpen of we
hoorden een verschrikte uitroep: we draaiden ons om en tot onze teleurstelling
zagen we een stuk 
of drie ijsvogeljongen wegfladderen. Met de poging om een
jong naar buiten te halen, zagen drie anderen hun kans schoon. ,,Verdikkie”
hoorde ik Johan naast me mompelen. ,, Ik denk dat we een week eerder in actie
hadden moeten komen, dan waren ze vermoedelijk nog niet weggevlogen ” Uiteindelijk heeft Maarten van de vijf jongen
er één kunnen ringen, meten en wegen. ,,Jammer, maar evengoed fijn om te weten
dat we hier wederom gezonde jonge ijsvogels hebben gekregen” aldus Maarten. Na nog even het geringde jong uitgezwaaid te
hebben gingen we rond negen uur huiswaarts.
of drie ijsvogeljongen wegfladderen. Met de poging om een
jong naar buiten te halen, zagen drie anderen hun kans schoon. ,,Verdikkie”
hoorde ik Johan naast me mompelen. ,, Ik denk dat we een week eerder in actie
hadden moeten komen, dan waren ze vermoedelijk nog niet weggevlogen ” Uiteindelijk heeft Maarten van de vijf jongen
er één kunnen ringen, meten en wegen. ,,Jammer, maar evengoed fijn om te weten
dat we hier wederom gezonde jonge ijsvogels hebben gekregen” aldus Maarten. Na nog even het geringde jong uitgezwaaid te
hebben gingen we rond negen uur huiswaarts.
Melissa,Maarten,Johan,Tim en Piet.
Bijschrift Johan:
Het ijsvogeljong op de foto's is een mannetje. Boven en benedensnavel zijn beiden zwart. Bij vrouwtjes is de benedensnavel aan de basis rood.
De ijsvogel op de foto is een mannetje. Deze hebben een geheel zwarte boven/ondersnavel.
BeantwoordenVerwijderenVrouwtjes hebben aan de basis van de ondersnavel een rode verkleuring.