Lentedag

 

 

 

Beste allemaal,

Dit keer van mij geen verslag van de werkdag in de Zwanburgerpolder maar een verslag van een zonnige zaterdag in het Ommedijkse Bos. Een zaterdag waarbij we ons (Lydia en ik) behoorlijk in "de nesten hebben gewerkt". In positieve zin dan. We hebben ons op deze dag afgezonderd van de rest om een aantal nestkasten/manden te controleren en zo nodig te verschonen. Iets wat er op de laatste werkdag in december bij ingeschoten was. Het ging om 2 torenvalkenkasten en 3 ransuilenmanden. Ransuilen broeden van nature in oude kraaien- en eksternesten. Zijn deze niet aanwezig dan kan er een soort gevlochten fruitschaal voor gebruikt worden.

We begonnen om 11 uur en al snel merkten we dat het in de zon en zonder wind aardig warm was. Zeker omdat we met de loeizware ladder door het bos heen ploeterden. Rond 13 uur waren we uiteindelijk klaar en toen begon het lange wachten op......jawel, de jaarlijkse ringsessie van onze eigen bosuilen. Dit vond vanaf 15 uur plaats. (Op dit tijdstip konden de meeste mensen erbij zijn). Het ringen kon nog net omdat ze al bijna 4 weken als kuikens in de kast zaten. Sterker nog: de nacht ervoor zat er al een exemplaar in het vlieggat, klaar voor de grote sprong in de duistere nieuwe wereld.

Om 15 uur druppelden de geïnteresseerden binnen. Ringer Maarten, een collega, mijn familie + aanhang en natuurlijk onze kleinzoon. (jong geleerd is oud gedaan). Er is omtrent het ringen altijd veel te doen. Het zou dierenleed veroorzaken en het zou onnodig zijn. Maar wat vast staat is dat we van de gegevens veel kunnen leren en dat dit voor het publiek en vooral voor kinderen de beste natuureducatie en natuurbeleving is die er bestaat.

Groet, Johan.

Verslag 2:

Lentedag.

Op deze lentedag, 8 maart, was de Wan opgesplitst in twee groepen. Johan en Lydia waren op Nellesteijn de nestmanden en valkenkasten aan het opschonen en na die werkzaamheden werden de kuikens van het bosuilenechtpaar rond 15.00 uur geringd door Maarten. De ,,hoofdmacht,, (toch nog zeven leden, waaronder good old Dirk) werkte op de Eenzaamheid om de laatste hoge begroeiing van het pestbosje, in het midden van het eiland, te verwijderen. Rond de lunchtijd was deze klus geklaard en vervolgden we de werkzaamheden in het pestbosje bij de oude schuur, circa 300 meter westwaarts, waar wat bomen kort gezet waren en de stammen te wachten lagen om ,,gestript,, te worden. Omdat er een aantal elzen tussen zaten waarvan de bloei al in gang was, vloog bij elke aanraking het stuifmeel in het rond. Voor Ellen reden om afstand te bewaren en zelfs een ,,ommetje,, te maken.

Volgende week de laatste werkdag van seizoen 2024-2025, ook weer op de Eenzaamheid en hopelijk onder dezelfde weersomstandigheden. Zoals gebruikelijk 10.00 uur verzamelen.

Piet.