Werkuilen

 Zaterdag 9 maart 2019 was de Werkgroep min of meer gesplitst in twee delen: de werkezels en de uilskuikens. Natuurlijk was er ook nog een derde groep, de thuisblijvers, vermoedelijk degenen die niet tot de twee hiervoor genoemde groepen wilden behoren.
De werkezels stonden, zoals Johan duidelijk via mail en blog had opgeroepen, om 09.45 uur op de kade te wachten op schipper Jan. Na de overtocht het gereedschap opgepakt en door de polder onze werkplek opgezocht. Met z'n zevenen in een schraal zonnetje het resterende hoogstaande goed te lijf gegaan, waarbij de steeds meer aantrekkende wind een behoorlijke rol ging spelen.
Hans had eerst met de telescoopzaag de onderste stevige zijtakken van de drie ,,zware jongens,, weggezaagd, waarna de eerste van de drie abelen geveld werd. Ook de andere twee konden uiteindelijk niet tegen de motorzaag op en stortten met veel geraas neer. Wat een takken en stammen komen er van zo'n klein stukje land af. Om het werken zo veilig als mogelijk te houden, werd besloten om de resterende gezaagde stammen zoveel mogelijk op de wei aan de zuidkant te deponeren.
Het werd een beetje een race tegen de klok om rond tweeën klaar te zijn. Helaas hebben we de werkplek niet helemaal opgeruimd en ordelijk achter kunnen laten, maar wel goed gevoel dat alle hoogopgaande stammen eraf waren.
Op de boerderij gekomen, de grote gereedschapkist, EHBO koffer en handschoenenzak mee terug genomen naar de overkant van ,,De Eenzaamheid,, waar Tim vrij snel ter plekke verscheen en zich hierover ontfermde.
Voor de fietsende werkgroepleden was er tijdens de huiswaartse gang nog een surprise in de vorm van een stortbui van een half uur met een paar stevige klappen onweer.
Evengoed is een fijne zaag- en knotperiode weer tot een einde gekomen.
Groet,
Piet.

Terwijl er op de Zwanburgerpolder flink gezwoegd werd om het pestbosje met enkele grote abelen voor het einde van het zaagseizoen af te krijgen, stond ik met windkracht 7 en af en toe een flinke bui op de ladder in het Ommedijkse Bos om een nest jonge bosuilen uit de nestkast te halen en beneden te laten ringen.
Het nest bestond uit 3 uilskuikens die flink varieerden qua grootte. Tussen  de eerste en de laatste zit vaak meerdere dagen. De uilen waren ongeveer 20 dagen, dus we waren net op tijd.
Uilen klimmen namelijk al na ongeveer 23 dagen uit de kast, klimmen met hun scherpe klauwen naar de dichtstbijzijnde tak en scharrelen daar nog 2 weken rond voordat ze echt gaan vliegen.

Het gaf een apart gevoel om zo vroeg in het seizoen vogels te ringen. Maar ja, ik kon het verwachten. Bosuilen beginnen soms al in januari met broeden. Maar met dit weer ringen? Ik prefereer toch het warmere en veiligere voorjaar.
Zaterdag 16 maart is de bijenwerkdag in het Ommedijkse Bos.
Willen diegenen die met de auto komen de auto op het parkeerterrein van camping Maaldrift zetten?
Er zijn namelijk ook andere activiteiten op de boerderij.
We beginnen om 10 uur maar toch graag om 9.45 u. aanwezig zijn om snel nog even wat door te nemen.
ONZE GROEP ZAL BEGELEIDEN, ASSISTEREN EN BIJ TIJDSDRUK HELPEN MET PLANTEN.

Groet, Johan.

Klik op afbeelding voor foto-album