Stenen fles??

Beste Hakkers,

Vandaag was zo’n dag waarvan je denkt: is dit een winterdag? Is dit een herfstdag of hoort dit gewoon bij het naderende voorjaar.

Feit is dat het een onstuimige werkdag was aan de oever van de nog steeds o zo mooie Kager plassen. Zelfs met deze harde zuidwester was het ( uit de wind ) imponerend en ontspannend om uit te kijken over de grote plas en de woeste golfslag met soms zelfs schuimkoppen. Hoe weet je dat het harde wind was hoor ik iedereen zeggen. Bij harde wind ( windkracht 7 ) ontstaan er golven met schuimkoppen.Tot zover het weerpraatje van RTL.

Vandaag was alweer de laatste werkdag op het eiland. AHH ! Dat dacht ik dus ook. Maar aan alle mooie dingen komt een einde. We waren vandaag met een redelijke grote opkomst van 10 deelnemers.

Niet alleen de wind, maar ook wij trokken er behoorlijk aan. Zeker met de heerlijke “ pistool”zaagjes waarbij we door het dikste wilgenhout heen vlogen. Met deze zaagjes kom je werkelijk op de meest onbereikbare delen van een wilg. Door het snelle zaagwerk was het een aaneenschakeling van vallende bomen en van onderuhh! Bij de meesten gebeurde dit gelukkig in een andere volgorde.

Dat ontspanning door inspanning werkt bleek wederom. Opgehitst door het uptempo werk, kwam de humor ook op een steeds hoger niveau. Van de verhalen over de eerste vriendin waarmee je door de stille rietvelden van de Westeinderplassen voer tot aan het  mysterieuze stenen flesje van Flip. Hoe heette dat ook alweer ?

De vreemdste namen kwamen hierbij naar boven.

Dit is typerend voor onze werkgroep.  Een verzameling vrijwilligers met ieder op z’n eigen manier een hart voor de natuur, een groep die er voor gaat om die natuur te onderhouden, maar ook een groep waar inspanning net zo belangrijk is als ontspanning.

Gedurende de middag zagen en hoorden we groepen zwart witte vogels, over vliegen. Dit waren de scholeksters. Het klonk als TEPIET, TEPIET .

In de poldergebieden zeggen ze dan vaak: De Bonte Pieten benne der weer. Dit zijn de eerste voorbodes voor het naderende voorjaar.

Zoals ik al eerder schreef gaan we vanaf zaterdag 4 maart voor 2 á 3 weken terug naar het Ommedijkse Bos om te planten. De zgn. inboet. De nieuwe beplanting wordt komende donderdag afgeleverd. Afhankelijk van de tijd van aflevering wordt er door een aantal mensen dan al begonnen met de aanplant. Mochten er mensen zijn die donderdag al mee willen helpen dan zijn jullie welkom. Ik hou jullie op de hoogte omtrent de tijd.

Ik wens iedereen een prettige werkweek en hoop jullie zaterdag weer te zien.

Groet,
Johan

                                                                                                              

                                 
                                          

Goed gereedschap...

In de kleine wereld waarin deze ochtend het zicht af en toe reduceerde - zeker langs de Zijldijk - tot enkele tientallen meters, probeerden zeven WAN leden om beurten de klapdeur van de garagebox te openen om de gereedschapskist te bereiken die in de box was opgeslagen. De vergeefse pogingen leidden ertoe dat de zaagploeg met een half uur vertraging aan de oversteek begon, zonder het materiaal dat we nodig hadden om ons werk te doen. Maar.... Peter bracht uitkomst: hij had een zak met kleine handzagen bij zich, en Lydia een beugelzaag en Rodax. 

 Na de overtocht werd er geopperd om gelijk maar met de koffieronde te beginnen, maar dat plan werd afgeblazen. De hele ploeg stond nog een goede zaag uit te zoeken toen de eerste ,,van onderen" klonk, gevolgd door een klap en commentaar in de trant van ,,Ja , hoor hij is wéér de eerste''.

  Alras verstomde óók het gekrakeel over kisten en boxen (resp. gereedschap- en garage-) en hoorde je alleen nog het geluid van zagen, vallende boomtakken en protesten van diverse pluimage die vanuit de nog niet geknotte bomen zaten toe te kijken. 

 Op een windstil plekje werd genoten van de koffie- en lunchpauze, waarna de lunchpauze ingekort werd (,,beetje productie maken,,) iets waartegen de Wan leden natuurlijk luidkeels protesteerden. 

 Eerder dan we gedacht hadden hoorden we in de verte de veerpont aan komen tuffen, waarna zelfs een lichte vorm van paniek ontstond omdat we gewoon nog niet opgeruimd hadden. 

Na een heerlijke werkdag voeren we terug met "aardige Neef Kees" terwijl de zon de wolken begon te verjagen....*

Tot volgende keer,

Piet.

* citaat Peter.

Foto's van Dick

...is het halve werk

Vlokjes en klokjes

Rond tien voor tien liep ik voorbij de slagbomen aan het eind van de Zijldijk en rond de schuur waarachter Luit in de luwte al stond te wachten op de rest van de vrijwilligers.  ,,Goeie morgen Luit’’.  ,,Goeie morgen; volgens mij hoeven we geen grote aanloop vandaag te verwachten’’ antwoordde hij, diep in zijn dikke capuchon gedoken de neerdwarrelende sneeuwvlokken bekijkend. Na een minuut of drie kwam Peter glibberend met de fiets rond de schuur het erf op gereden. Al snel hoorden we wat de reden was dat Johan er vandaag niet bij kon zijn. Namens alle Wan leden wensen we Melissa dan ook sterkte en van harte beterschap! 
Het liep tegen tienen - ook Arie had zich inmiddels bij ons aangesloten – toen we scheep gingen. En passant hoorden we van Peter dat er nog iemand had afgebeld die wel iets met sneeuwklokjes, maar niet met sneeuwvlokjes heeft. De diehards waren het er over eens dat er fietsers, automobilisten EN thuisblijvers zijn.  
Na een tussenstop bij de boerderij De Eenzaamheid om gereedschap in te laden, sloegen we ons basiskamp op aan de noordoostpunt van de Zwanburger polder. Van hieruit zochten we onze stek alwaar de gouwe ouwe ,,van onderen,, wederom regelmatig rond zong. Peter wordt erg bedankt voor de aanleg van een noodverband waarbij bleek dat een goedgevulde EHBO kist geen overbodige luxe is. ( dat verband was noodzakelijk omdat iemand het nodig vond een braamstruik met zijn blote handen te lijf te gaan. Nee, geen naam) Het werd een wat korte werkdag: om circa één uur werden we opgehaald door de veerman waarna -eenmaal aan de overkant- ieder zijns weegs ging.

Tot volgende week,

Piet.

                          Foto link

Johan en Lydia vandaag  op de Werkmarkt voor I.V.N. natuurgidsen bij de M.E.C. in de Merenwijk.