Vandaag de tweede ronde in het Ommedijkse Bos van het brandnetelteam waarbij ook Arie acte de presence gaf. Nog voordat we de toegangspoort tot het bos doorgingen, zagen we al dat we beter machetes mee hadden kunnen nemen. Het zuidoostelijke gedeelte, waar de vele elzenzaailingen inmiddels anderhalf tot twee meter hoog staan, is veranderd in een haast ondoordringbare massa groen. Het looppad was nauwelijks terug te vinden! Op het gedeelte waar we afgelopen seizoen geknot hebben, zijn we de stobberonde nog eens gaan maken. Ondanks dat er drie weken terug onkruid verwijderd is, was er wederom op diverse plaatsen flinke opslag van o.a. kleefkruid en brandnetels. Tijdens de rondgang hebben we lopen zoeken naar de in de herfst geplante elzenzaailingen.
Van de 25 tot 30 geplante jonge elzen hebben we er 5 of 6 terug gevonden die boven de brandnetels uit kwamen, de rest hopen we terug te vinden in het najaar. Dat er bosbewoners zijn die de jonge aanplant ook lusten is aan veel stobben te zien. Op vele plaatsen zijn de toppen- en op sommige plaatsen zelfs de bast weg geknaagd. De zwammen op diverse plaatsen groeien als kool en dat is niet zo'n goed vooruitzicht voor de dichtheid van het 
oostelijk bosperceel. Aan de andere kant : als er open ruimtes ontstaan, kan er meer variëteit in beplanting komen.
Als laatste hebben we nog wat stobben ,,bevrijd,, op de noordoostpunt van het bos. Alle leden van de WAN een fijne vakantie toegewenst. Tot in september met de zakkenvullen- en de bijltjesdagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten