De laatste stammetjes wegen het zwaarst...
Als je haar maar goed zit.. |
De weddenschappen die afgesloten werden hoelang het zou duren voor de eerste stammen van de aanhanger af zouden rollen tijdens de rit, werden niet uitbetaald doordat Johan spanbanden over het hout heen had aangebracht. In een redelijk tempo werd ook in de tweede ronde opgeladen en gelost. Met wandelen naar onze lunchplek, hebben we nog wat foto’s kunnen maken van een ,,lunchplek,, van de bosuilen. (zie foto) .
Uiteindelijk was het toch nog rond kwart voor één voordat we aan de lunch konden. Het voelde alsof ik nauwelijks een hap van mijn krentenbol had genomen toen het sein voor de derde ronde gegeven werd! Dit vrachtje moest vanaf het meest noordelijke stuk bos opgeladen worden. Daar is de sloot een stuk(je) breder dus dat werd een soort wedstrijd paal werpen.
Het opladen ging erg snel, maar het afladen daarentegen : je kon zien dat de vermoeidheid toe ging slaan, mede doordat het afgeladen hout hoger en hoger opgestapeld werd. Het was rond half drie toen ,,het hek dicht ging,, De hulp van Johan – met aanhang(er)- was meer dan welkom , evenals de hulp van de Groene Motor EN ook onze huisfotografe heel erg bedankt !
Als ons opperhoofd geen nieuwe werkzaamheden
weet te vinden, hebben we een paar zaterdagen vrij. Dus , mede bosbewoners,
geniet ervan. Tot gauw ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten