Vandaag de laatste journée de travail de la nature van de WAN in het seizoen 2022-2023.
Terwijl twee leden van werkgroep op de boerderij Boterhuys nog wat kleinere klusjes uitvoerden (het planten van wilgenslieten langs een pad/slootje aan de noordoostkant), was de hoofdmacht van de WAN neergestreken (ehh... aan het werk) op boerderij de Eenzaamheid.
De werkzaamheden aldaar bestonden uit de laatste rijen wilgen knotten en nog wat aanplant van wilgenstekken verzorgen. Wederom vertrouwde beelden, zoals bijvoorbeeld een stamgast, hoog in de wilgen aan het knotten, zagers met klein maken van stammetjes, cruisegasten met een koffer, een delegerende leider, enzovoort.
Het seizoen is voorbij gevlogen. Johan zal ongetwijfeld nog een jaaroverzicht maken, dus laat ik het verder maar kort houden.
We zien elkaar nog even met de seizoenafsluiting op 22 april.
Tot dan!
Piet.
Beste allemaal,
Zo begon ik de voorbije winter 18 maal het verslag.
18 verslagen van actieve en gezellige werkdagen op de mooiste “verborgen parels” rond Leiden. Vanaf nu keert de rust weer terug op deze plekken en heeft de natuur de komende maanden vrij spel. Wat voor vegetatie zou zich daar gaan ontwikkelen, welke vogelsoorten zullen er gaan broeden? Keren de Ransuil en Torenvalk weer terug naar het Ommedijkse Bos of krijgen we toch nog een laat nest van de Bosuil? We zullen het de komende maanden gaan zien en horen. Live of via foto’s op het blog.
Na de sneeuwjachten van afgelopen vrijdag leek het zaterdag wel voorjaar in de polder. Wat een dag aan de Costa del Kaag. Spiegelglad water, blauwe luchten en een heerlijke opwarmende zon. Ondanks het weer waren we maar met 7 personen of waren het er 9? Piet en Chris waren nml. nog wat laatste klusjes aan het afronden op boerderij Boterhuys. Ook wij hadden een soort restklussen. Zorgen dat al het snoeihout tot bossen werd gebundeld, wat plantwerk, wat afharken en toch nog flink wat zaagwerk. Alsof we dachten: nu kan het nog. Tot aan de koffiepauze waren we op de kop van de dijk bezig, voorbij de laatste woonboot. Hier hebben we een poging gedaan om met harken al de ongewenste klim/kruipvegetatie bij elkaar te harken en naar een centrale plek af te voeren. Tijdens het werk hoorden we op de achtergrond zachtjes hoemp hoemp hoemp. Iets wat later over het water goed te horen was. Wow, we hoorden een baltsende roerdomp. Deze broedt al jaren in de rietkraag van de één eiland verder gelegen Lakerpolder. Vorig jaar zagen Dick Wallenburg en ik hem zelfs op “ons eiland” lopen. Na de koffie, natuurlijk in de zon en op de woonboot, pakte iedereen snel de zaag om te doen wat we toch het liefste doen. Rond 14u werden we door de overbuurman met de gloednieuwe fietspont overgevaren. Uiteraard om de Fam. V. Schie te ontzien in deze zware tijden. Ik schreef er eerder al over: zou de bosuil nog een poging doen om aan een nest te beginnen ? Het antwoord is nee. De bosuilman zit deze winter zonder vrouw. Waarschijnlijk is haar iets overkomen. Bosuilpaartjes blijven namelijk hun hele leven trouw aan elkaar. Er moet dus iets gebeurt zijn.
Het ziet er naar uit dat we ons afsluitend etentje op 22 april houden. Maar dit kan nog veranderen. Wie nog niet gereageerd heeft kan dat nog steeds doen. Zondag 21 mei om 11 uur zou ik het leuk vinden om met de groep koffie te gaan drinken in het Ommedijkse Bos. Hoe ziet het er dan uit? Zijn de nieuwe boompjes aangeslagen? Enz. In mei/juni zullen Chris en ik het gezaagde hout kort gaan zagen waarna we desnoods in juni al kunnen beginnen met kloven.
Tot slot wil ik iedereen ontzettend bedanken voor jullie inzet, enthousiasme en gezelligheid tijdens de afgelopen wintermaanden. Ik hoop dat we dit komende winter voort kunnen zetten én ik hoop dat jullie in de vrienden/kennissenkring reclame willen maken voor onze werkgroep. Hoe meer mensen, hoe meer gezelligheid en hoe meer groen we kunnen onderhouden.
Groet, Johan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten