Afgelopen zondag was de eerste keer dat we voor het eerst in deze Corona pandemie redelijk veilig en gevaccineerd een activiteit voor een grote groep konden organiseren. In dit geval een struintocht door de Ommedijkse Polder incl. het bos.
Voor mij was het sinds 1,5 jaar weer eens een excursie. Gelukkig was het deze eerste keer voor hele bekende groep, de deelnemers van de WAN.
Alles aan deze ochtend was top, een lekkere zomerse temperatuur, een zon die uitbundig scheen en natuurlijk weer de gezelligheid en het enthousiasme van iedereen. Een veelvuldig gehoorde opmerking was: hoe anders ziet het bos er zomers uit. Is het bos 's winters kaal, de grond nat en ontbreken de vogels, op deze zomerse dag moesten we ons een weg zoeken door de meters hoge brandnetels en gaven de vogels een uitbundig concert.
Halverwege de wandeling verlieten we het bos om in het open weiland een koffiepauze te houden. Wat een rust en wat een weidsheid.
Na de koffie vervolgden we onze struintocht door de open polder, af en toe over sloten springend om naar de andere kant van het bos te komen alwaar we
weer de wildernis in doken. Bij een struintocht hoort natuurlijk iets uitdagends. Het leek het mij een leuk idee om de weiland percelen via smalle planken over te steken en 1 sloot zelfs springend over te steken. Iedereen kwam droog aan de overkant, behalve ….. Dit leverde mij een “ zwart voetje” op, gevuld
met water en klei.
Onze volgende groepswandeling is op zaterdag 3 juli. We maken dan een wandeling door de Boterhuis- Zwanburgerpolder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten