Bij Boterhuys

Na een kleine week knutselen was het vandaag zover: de bijenkast geplaatst onder aan de dijk, achter de takkenril bij de parkeerplaats van de boerderij. Mede mogelijk gemaakt door de voucher van De Groene Motor.

 

Uilskuikens ringen

Klik op foto voor video

Na het plaatsen van de nieuwe nestmanden en kasten, is het steeds weer spannend of de onderkomens de goedkeuring van de vogels kunnen krijgen. Afgelopen week vonden de eerste inspecties plaats.

met dank aan de afbeeldingen van Nestkast Live.

Kreekjumpen

De vorig jaar aangeplante Prunus Padus (Vogelkers) al in vroege bloei

Kreekjumpen.
De weidevogelploeg was vandaag in het zonnetje heerlijk aan de wandel op zoek naar nesten in de Boterhuispolder en de braamploeg werkte zich in de nesten voor de laatste (kleine) klusjes in het Ommedijkse bos. Dat was variërend van het bijeen rapen van wat rondzwervende boombeschermers tot het vrij knippen/weghakken van wat braamstruweel rond een aantal nog niet goed ontwikkelde jonge aangeplante boompjes. Dit weghalen klinkt alsof het zo gepiept is, de werkelijkheid ligt toch iets anders. In het verleden heb ik al eens iets over het kort zetten van meidoorns geschreven (en de ,,pluktijd,, van doorns uit de huid, de uren erna) maar braamstruiken van 2,5 meter hoog weghalen met hier en daar stammen welke een dikte van een Rodax steel hebben, doet daar niet voor onder! Op sommige plaatsen slingerden de soms wel vier tot vijf meter lange braamstengels boven je hoofd door de wat hogere boomtakken heen en zodra je daar dan je schaar in zette en je het losse stuk weg wilde trekken, dan werd je aan alle kanten door de overige protesterende stengels met doorns ,,gegrepen,, En of dat dan nog niet genoeg was: als je één stap wilde doen, zat je laars in een bramenlus. Wat een job is dit... Gelukkig hadden we vandaag hulp van Daan en Anne, die hebben flink mee geholpen. Het resultaat is wel dat er nu behoorlijk wat vrijstaande jonge aanplant te zien is. Tevens hebben we hier en daar ook nog behoorlijk wat boombeschermers geplaatst.
Wat natuurlijk niet onvermeld kan blijven is dat we vandaag een echte kreekjumper hadden. Eén van de leden van de braamploeg - we noemen natuurlijk geen naam van de jumper, maar in de jump lijst komen de namen van Peter en Piet al voor - probeerde over de kreek te stappen, misschien in de veronderstelling dat het ijs nog dik genoeg was (gezien de nachtvorst) of hij was vermoedelijk vergeten dat deze vorig jaar op een aantal plekken iets is verbreed en ook wat uitgediept is, hoe het ook zij, deze actie resulteerde dus in volle laarzen en natte broekspijpen, waardoor we jammer genoeg met één man minder de bramenstrijd hebben moeten afronden.
Wat op zeker ook vermeld dient te worden is dat vandaag de camera met zonnepaneeltje geplaatst is door Arie, de installateur van Nestkast Live. Een kleine week zal de webcam in testmodus draaien, waarna de beelden van de ransuil mand live gaan.

Volgende week zaterdag staat er niets in de planning. Mocht Johan toch nog wat in petto hebben, dan volgt bericht op de blog of via de mail.

Hartelijke groet, blijf gezond en graag tot ziens.
Piet.

Wan's in a life time

Beste hakkers/planters,

De laatste officiële werkdag van deze winter zit erop. Nog één keer een verslag. ( hé hé )

Op deze laatste dag liet het weer zich van een héle andere kant zien. Een zaterdag die het dichtst bij het voorjaar ligt liet zich van z’n meest herfstachtige kant zien. Deze winter werden de werkdagen over het algemeen gekenmerkt door vrij rustig, zonnig en droog weer. Er is zelfs geen enkele werkdag "afgelast" wegens regen. Afgelopen zaterdag viel echter toch bijna  in het water. Eerder in de week voorspelde men gedurende de hele dag regen, wat steeds beter werd naarmate de zaterdag dichterbij kwam. Maar deze drogere periode werd opgevuld met wind. Niet zoveel als afgelopen donderdag, maar met een windkracht 7 was het toch knap winderig. 

Wie zei ook alweer dat er vanaf windkracht 7 niet in een bos gewerkt mag worden? Tja, maar het streven was om alles voor het broedseizoen af te krijgen. Ik zag deze dag een beetje somber in, de één na de andere afmelding kwam binnen, en dat terwijl Gerco voor een heerlijke lunch zou zorgen. 

Het viel gelukkig mee. We waren met 10 deelnemers. 7 deelnemers die zich op de laatste……boompjes storten, Hein en zijn assistent “ ikke “ zijn voor de laatste keer de Ransuilenmanden na de storm wezen controleren en nog wat nestmateriaal toegevoegd. Als laatste was daar Luc. Geef Luc een stel boompjes die overgroeid zijn met bramen en hij knapt het perfect op. Helaas waren er inderdaad een aantal nieuw geplante bomen in de loop van de jaren overgroeid met bramen.

Dit was deels ook mijn schuld. Als natuurlijke bescherming tegen reeën vond ik het een proberen waard om de bomen tussen de bramen zetten. Maar bramen groeien toch harder dan de nieuwe aanplant! Gedurende de dag vloog er een aantal keren een bos of ransuil door het bos. Was het vader Bosuil die zijn bos bewaakt of was de ransuil die na de winter weer terug is rond zijn/haar nest. Bij het zien van de uil dacht ik: het is goed dat dit de laatste werkdag is. Later in het seizoen zullen we alleen maar de vogelwereld gaan verstoren.

Rond 12.30 uur, toen vrijwel alles geplant was, had Gerco boven een kampvuur een heerlijke lunch klaar gemaakt met o.a. soep en brood. Als er iemand is die een gezellige sfeer en een goed gevoel van  “ buitenleven “ kan creëren dan is het Gerco wel. Bij deze, namens de groep, heel erg bedankt.  Toch maar een culinaire zomeravond in het bos organiseren?

Na de lunch klonterden de wolken samen en werd het donkerder. Dat betekende afronding. Nog één keer boombeschermers controleren, evt. lintjes verwijderen en snel naar huis.

Is het dan vanaf nu afgelopen? Ja en nee. Dick, Hein en ik gaan t/m juni iedere zaterdag bij de boeren van afgelopen winter het veld in om weidevogelnesten te beschermen. Komende zaterdag zal er door een klein groepje (ongeveer 4 personen) nog wat bramen geknipt en gehakt worden rond de nieuwe overgroeide aanplant in het Ommedijkse Bos. Op geven bij Piet: pieter.helen@casema.nl 

Piet zal de komende weken op boerderij Boterhuys een bijenhotel gaan maken. Hier kan hij nog wat hulp bij gebruiken. Opgeven bij Piet.

Mannagras in de kreek

  Eind mei, begin juni zal er een koffieochtend   georganiseerd worden in het Ommedijkse Bos. Jullie   zullen het bos niet herkennen. Eén grote groene oase.

 Begin juli zullen we een struintocht maken dwars door de   Boterhuis/Zwanburgerpolder, waarbij we alle bosjes gaan   bekijken waar we deze winter hebben gewerkt. 

 Rest mij toch een laatste terugblik op deze winter. Één ding is zeker. Zo’n winter als deze heb ik in 32 jaar WAN   nog nooit meegemaakt. Dit zal ik dan ook maar WAN’s   in a lifetime meemaken. Bij het organiseren van dit   seizoen nam ik me voor om niet al te veel te plannen. Er   komen wegens Corona toch niet veel deelnemers. Ik   rekende op 4 of 5 personen en had daarom alleen maar   het pestbosje in de Boterhuispolder en wat plantwerk in het Ommedijkse Bos. En toen kwam 7 november, onze eerste werkdag. Het was zonnig, maar liefst 17 graden en maar liefst 15 deelnemers. Dit aantal bleef het hele seizoen tussen de 10 en 15 schommelen. We vlogen door het werk heen, in een jaar waar we al niet al te veel werk hadden. De vaste deelnemers weten dat we 8 winters achter elkaar veel zaagwerk in het Ommedijkse Bos hebben en dat we daarna 2 jaar met relatief weinig werk hebben. Maar we hebben met z’n allen dit seizoen met succes vol gekregen, met goed weer, veel gezelligheid en veel werkplezier. Al was waarschijnlijk de lockdown de reden van het hoge aantal deelnemers, ik hoop dat we dit hoge aantal de komende jaren behouden.

Ik wil nogmaals iedereen bedanken voor jullie inzet, gezelligheid en motivatie en hoop jullie de komende maanden nog eens te zien en BLIJF GEZOND !

Groet, Johan.

                                                

LINK

Eiei

van de wildcamera

nog twee foto's van de werkdag 6 maart

Klik op foto voor link wildcamera

Veenswingers

Take it easy, take it nice and slow.

 

Bovenstaande titel zegt genoeg. We genoten en deden het rustig aan. Deze dag was eigenlijk een onnodig verlengstuk van dit werkseizoen. Wanneer we deze zaterdag naar het Ommedijkse Bos waren geweest dan hadden we daar de laatste werkdag van dit seizoen. Aangezien er zaterdag de 13e een grote verrassing op het programma staat was deze zaterdag een “ overbruggingsdag “. Eerlijk is eerlijk, we genoten allemaal van deze mooie overbruggingsdag. Wederom hadden we om 10 uur uitzicht op de rimpelloze Kagerplassen. Rond dit tijdstip kwam Jan ons met de pont ophalen en voeren we met 12 man en 1 dame, met de zon in de rug voor de laatste keer deze winter richting de Zwanburgerpolder.

Hier begon ons dagprogramma: wandelen, kletsen, beetje werken, koffie drinken en niet te vergeten “ lopen op dik water “. Het idee van deze dag was dat we met hindernissen en onderbrekingen het hele eiland rond zouden wandelen Vanaf de pont liepen we dwars door het weiland, tussen hazen, jagers en ganzen door. Rond koffietijd arriveerden we op de koffiestek. In dit geval was dat bij de inmiddels bekende schuur. Hier konden we heerlijk zitten bij het terras van een woonboot. De zogenaamde koffie to sit break. Na een hoop geklets namen we een kijkje op één van de aan de polder grenzende eilandjes. Dit eiland is via het boven genoemde terras te bereiken. Deze kleine eilandjes zijn in beheer bij Staatsbosbeheer, al was er van beheer weinig te zien.

Dit van origine rieteiland is in de loop van de jaren gaan verlanden, gaan vervenen en uiteindelijk begroeid geraakt met berken en zwarte elzen. Dit zijn vaak de eerste bomen die op het drijvende veenpallet kunnen groeien. Het was voor velen een belevenis om op “ dik water “ te lopen. Dit was swingen op het veen. Terwijl je een stap vooruit zette zag je verderop de grond golven. Na deze mini excursie gingen we dan eindelijk iets nuttigs doen. Zowel in het bosje bij de schuur en in het pestbosje moest nog een heel klein beetje gezaagd worden.

Na afronding en lunch zetten we weer onze wandeling voort en struinden we via de noordkant van het eiland richting de houtkade langs de Kagerplassen. Na deze gepasseerd te hebben brachten we nog een bezoek aan de “ proeftuin van zoon Joost v. Schie. Hij heeft op een perceel heel veel inheemse kruiden gezaaid, een theehaag en diverse inheemse vruchtdragende struiken geplant waaronder olijfwilg, kers hazelaar enz. Rond 14 u voeren we weer voldaan met de boot terug. Al was het eigenlijk geen werkdag, ik denk dat iedereen wel genoten heeft.

Zaterdag 13 maart is de ALLERLAATSTE werkdag van dit seizoen. We gaan er dan nog één keer deze winter tegenaan. Er moeten toch nog zo’n 60 boompjes geplant worden. Voor deze dag zou ik graag willen weten wie er komt. Laat dus even weten als je komt. Waarom ik dat wil weten? We hebben op deze dag namelijk 2 verrassingen: Gerco maakt een lunch voor ons klaar boven het kampvuur en de andere verrassing? Tja, dan moeten jullie tocht echt komen. Deze verrassing is om 14 uur en velen van jullie hebben het waarschijnlijk nog nooit meegemaakt en vergeten zullen jullie het zeker niet. Dus: TOT VOLGENDE WEEK! Groet, Johan.

LINK NAAR VIDEO